Der Titan

Op zes jarige leeftijd begon Oliver Kahn zijn voetbalcarrière in de jeugdopleiding van Karlsruher SC, de club waar zijn vader in het verleden ook voor gevoetbald had. Bij deze club die destijds uitkwam op het hoogste niveau in Duitsland maakte Oliver Kahn op 18 jarige leeftijd zijn basis debuut. Na enkele seizoenen het doel van Karlsruher SC verdedigd te hebben, was er interesse van het grote Bayern München. Deze club kocht hem voor het hoogste bedrag dat tot dan toe voor een Duitse keeper was betaald, namelijk 2,5 miljoen euro.

Bij FC Bayern München bewijst Oliver Kahn zijn waarde, en wordt al snel eerste keeper en later ook aanvoerder. Hij zou in de 14 jaren die volgen bij Bayern uitgroeien tot een keeper van wereldklasse. Daarnaast verzamelt hij door de jaren heen een enorme prijzenkast met daarin: een wereldbeker voor clubs, een Champions League, een UEFA-beker, acht Duitse landstitels, zes Duitse bekers en zes Duitse ligabekers.  Door zijn agressieve manier van keepen krijgt hij de bijnaam; Der Titan. De passie die hij uitstraalde voor het voetbal, ging vaak samen met bizarre incidenten. Vele tegenstanders maakten kennis met de handschoenen en de woede-uitbarstingen van de temperamentvolle keeper van Fc Bayern. Ook teamgenoten werden niet gespaard door der Titan, dit bleek toen Herzorg balverlies leed op het middenveld. Nadat de tegenaanval onschadelijk werd gemaakt door Kahn, werd de middenvelder van Bayern door de doelman in de kraag gevat om hardhandig te laten merken dat dit niet de bedoeling was.

Naast zijn imposante carrière bij Fc Bayern München, werd de kleurrijke doelman tussen 1995 en 2006 vijfentachtig keer opgeroepen voor het nationale team van Duitsland. Bij de Europese kampioenschappen in 2000 en 2004 mistte de doelman geen minuut. Evenals het WK in 2002, waarin de in bloedvorm verkerende Kahn Duitsland eigenhandig naar de finale wist te loodsen. Hij kreeg slechts een doelpunt tegen, en kreeg de gouden bal als beste speler van het WK uitgereikt. Maar de wereldtitel heeft deze legende nooit mogen winnen, dit omdat Brazilië in de finale van dit WK te sterk was.