Vinnie Jones was een verdedigende middenvelder die
voornamelijk herinnerd zou worden aan zijn harde spel en zijn gevaarlijke
tackles. Vinnie Jones heeft in zijn carrière voor verschillende clubs gespeeld,
maar nergens voelde hij zich zo thuis als bij Wimbledon FC.
In het seizoen 1984/1985 Begon Vinnie Jones zijn
voetbalcarrière op 19 jarige leeftijd bij Wealdstone FC. Bij Wealdstone maakte
de jonge harde middenvelder al snel naam. In het najaar van 86 verhuisde Vinnie
voor 10.000 pond naar Wimbledon FC een club uit de 1e divisie van
Engeland. Wimbledon FC was een hele hechte ploeg, de manier waarop de spelers
met elkaar en met de manager omgingen werd in die tijd als zeer amateuristisch
gezien. Tijdens de trainingen en de wedstrijd voorbereidingen werden veel
grappen gemaakt, maar op het moment dat het start signaal klonk was iedereen
bereid om tot het uiterste te gaan voor elkaar. Het hoogtepunt uit Vinnie Jones
zijn carrière was de FA cup finale tegen Liverpool. Wimbledon was nog maar twee
seizoenen in de eerste divisie en werd gezien als een ‘Pub team’, terwijl
Liverpool een ‘top team’ had en de titel op dat moment vaker dan wie dan ook
had gewonnen. Net voor rust kwam Wimbledon tegen alle verhoudingen in toch op
voorsprong. In de tweede helft kreeg Liverpool nog wel een penalty, maar de
Keeper en aanvoerder van Wimbledon, Dave Beasent, bleek die dag onpasseerbaar.
Na het laatste fluitsignaal volgde de memorabele woorden van commentator Josh
Motson: “The crazy gang have beaten the
culture club!”. Vanaf dat moment werd het team van Wimbledon FC “The crazy
gang” genoemd. Na drie seizoenen bij Wimbledon vertrok Vinnie naar Leeds
United, hier bleek Jones ook zonder al te veel gele kaarten te pakken goed te
kunnen voetballen. Het seizoen er op vertrok hij naar Sheffield en weer een
seizoen later ging hij naar Chelsea, maar nergens voelde hij zich zo op zijn
plaats als bij Wimbledon. In het seizoen 1992 keerde hij daarom terug, om er
vervolgens nog eens zes seizoenen vol voor elke overwinning te vechten. In
totaal speelde Vinnie Jones 385 wedstrijden in het betaald voetbal, verreweg de
meeste wedstrijden ( 254 ) speelde hij voor Wembley. Het binnenhalen van de FA
cup door “The crazy gang” in 1988 wordt door velen nog steeds gezien als een
schitterend voorbeeld van dat de wil om te winnen soms nog belangrijker is dan de middelen.
Na de voetbalcarrière van Vinnie Jones had hij een image als
“Hard man” opgebouwd. Enkele voorbeelden die aan zijn image bijgedragen hebben
zijn: het record van de snelste gele kaart ooit ( 3 seconden ) en de beruchte actie waarin hij zijn tegenstander vol
bij de testikels greep. Ook zijn 12 rode kaarten in zijn loopbaan passen wel in
dit rijtje thuis. Door zijn Image kwam Jones wel in beeld bij de regisseur Guy
Ritchie en in 1998 maakte Jones dan ook zijn film debuut in de film Lock, Stock
and Two Smoking Barrels. Hij bleek een passie te hebben voor acteren en doet
dit dan ook nog steeds zeer verdienstelijk.
Vinnie Jones zocht door zijn tomeloze inzet en harde slidings
altijd de grenzen van het spel op en was een nachtmerrie voor vele aanvallende
middenvelders. Op het veld was hij misschien een klein beetje gestoord. Maar
wel een speler waarvan je als supporter
altijd wist dat wanneer de tegenstanders het veld op kwamen, Vinnie er wel voor
zou zorgen dat ze niet het idee kregen dat ze de drie punten die dag
gemakkelijk zouden winnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten